توهمدردی یا همدردی؟؟؟؟
کوهی زیر پا... تکیه نکن به من رفیق که کوه غرورم صاعقه ی رفقاتت خردش کرد ان کوه غروری که روزی زیر پایش دشت بود خاک زیر پای رهگذران شد.. لابه لای کلوخ و خاک یادمان خاطهایش شد تکیه نکن به من رفیق ان کوه سنگی سخت بر طوفان ویرانگر عشق هم سفر گرد و غبار شد..... شعر از پژ مان نجفی پور
نوشته شده در یادداشت ثابت - شنبه 92/12/25ساعت
8:44 عصر توسط eibo نظرات ( ) | |
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
آخرین نگاه تو اولین غم من
نویسندگان وبلاگ :
ستاره خانومی[2]
بد اخلاقم خیلی غیره قابل تحملم خیلی بیریختم زشتوم.قطعا از اون دسته ادماییم که اگه یکی تو خیابون ببینه منو دوس نداره برگرده و برایه بار دوم باز ببینتم....مدتیه فیلم سازی میکنم و اهنگ سازی میکنم گاهی هم برای خودم تنها میخونم عشق و کشک مشک نداریم همش غلطه چشو ابرو میبینن خاطر خاه میشن باور نکنید عشق یه جوریه که هنوز نمیدونیم چجوریه ..افتاد ؟؟ولی درکل خیلی دوس دارم خودم رو عاشق ببینم
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت