توهمدردی یا همدردی؟؟؟؟
آتش در سینه کوره ای دارم از جنس خاک آتش میکشد همه تنم را سرخ سرخ سرخ میشود تاب و تبش از گر گر این هزم بی رحم که اشکش از جنس مروارید احساسم را ذوب میکند باور مکن که معدنی از احساسم صاحب کوره ذوق میکند میبینی رحم هنوز پا برجاست احساسی که اغراق به عاطفه میکند این شعر از پژمان نجفی پور است منبع سایت شعر نو
نوشته شده در یادداشت ثابت - سه شنبه 93/3/7ساعت
10:54 صبح توسط eibo نظرات ( ) | |
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
آخرین نگاه تو اولین غم من
نویسندگان وبلاگ :
ستاره خانومی[2]
بد اخلاقم خیلی غیره قابل تحملم خیلی بیریختم زشتوم.قطعا از اون دسته ادماییم که اگه یکی تو خیابون ببینه منو دوس نداره برگرده و برایه بار دوم باز ببینتم....مدتیه فیلم سازی میکنم و اهنگ سازی میکنم گاهی هم برای خودم تنها میخونم عشق و کشک مشک نداریم همش غلطه چشو ابرو میبینن خاطر خاه میشن باور نکنید عشق یه جوریه که هنوز نمیدونیم چجوریه ..افتاد ؟؟ولی درکل خیلی دوس دارم خودم رو عاشق ببینم
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت