بعضی وقت ها احساس هایمان ماهارا بر می انگیزد احساس هایی که تورا به زانو در می اورد وچه احساس هایی که ناگفته اند که میخواهد از درد بگوید دردی که مرد بودن را فراموشت میدهد بعضی وقت ها فقط باید نظاره گر بود به چیزهایی که براید درد اورند و اما دیگران....... امان از گیه هایی که من نمیبینمش و برایه کسیست که روزی برادر من بود اگر عاشقانت را با دوری معشوقشان میرنجانی دیگر به چه کس میتوان از درد دوری پناه برد عشق که صد هزار چهره ی نا اهل دارد جز تو به چه کس میتوان گوشه دل را برد خدایا چرا.... برو بکس با سلام و خسته نباشید ممنونم از نگاه گرمتون این اهنگ رو تقدیم اونایی میکنم که احساسشون مثل نگاهاشون زیباست اسمش هست پرواز امیدوارم که خوشتون بیاد من معمولا این سبک موسیقی کار نمیکنم سبک من شرقی هستش و اما بدم نیومد یه اجرا اینجور داشته باشم فقط لایک یادتون نره باش؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟راستی منتظر البومم باشید همین روزا تکمیل خواهد شد از دوستان عزیزم خواهش میکنم اگه ایرادی داشت به بزرگواری خودشون ببخشند چون فقط سه ماه براش وقط گذاشتم شرمندتونم به خدا ایمیلمم هست رو اهنگ خوشحال میشم اگه کسی خواست نظر یا انتقاد بکنه میتونه اینجا بگه یا ایمیل کنه برامم همتونو دوس دارررررررررم مواظب چشاتون باشید سربلند و مانا باشید... فقط کافیه رو لینک زیر کلیک کنید تا صفحه دیگه اپلود شه که هم میتونید گوشش بدید و اگه خواستید دانلودش کنید تو همون صفحه کلیک راست کنید و دانلود میوزیک رو بزنید ... http://up.cubase.ir/up/Parvaz.mp3 قانون سازی است متعلق به خانواده? قدیمی سیتار (Cythare)، که در سدههای میانه تحت عنوان Canon یا miocanon به اروپا برده شد. این ساز دارای یک جعبه? چوبی به شکل ذوزنقهاست که به وسیله? دو انگشت سبابه و دو مضراب (که میان حلقهای که به انگشت کردهاند و خود انگشت قرار میگیرند) نواخته میشود. در بخشهای سازشناسی متون کهن موسیقی به سازی سه گوش، بیرون ساعد، با سطحی مجرد تنها، دارای هفتاد و دو وتر آن یک کوک میگرفته با تاری از ابریشم و گاه از روده و گاه از مفتول سیم اشارت رفتهاست که همانند چنگ نواخته میشدهاست. قانون از سازهایی است که از کهن در موسیقی ایرانی به کار میرفته و توانایی بیان گوشههای موسیقی ایرانی را دارد. ولی مدت مدیدی است که در سرزمین ما ناشناخته مانده، در حالی که در کشورهای همجوار سالها است که ازاین ساز استفاده شدهاست. کمابیش از نیم قرن پیش تا کنون، موسیقیدانان ایرانی به اجرای این ساز روی آوردهاند. ریشه شناسی نام نام ساز از واژه? یونانی Kanon گرفته شده، که در آن زبان به مفهوم «قانون، قاعده» است. درباره ی مفهوم واژه ی «قانون» (و در زبانهای اروپایی :kanon-kanun-kanon)، در پایین به مهمترین آنها اشاره میشود: بیشینه برخی اختراع این ساز را به افلاطون نسبت میدهند و عدهای بر این باور اند که مخترع این ساز فارابی است و برخی دیگر میگویند منشاء آن خراسان بوده و در قرن سیزدهم (میلادی) در موصل پیدا شده، هر چند هیچ یک از این نظردهندگان دلیل بر ادعای خود ندارند. واقعیت این است که در فرهنگ کلاسیک شرق، ردی از سازهای خانواده? سیتار پیدا نشده و سرچشمه ی قانون نیز، مانند سرچشمه? بسیاری از سازهای دیگر، تاریک ماندهاست. آن چه بیشتر محتمل میرسد این که قانون از سرزمینهای خاور نزدیک به اروپا رسیده و در کشورهای اروپایی با مکانیزه کردن آن، بزرگترین ساز کلاویهدار سیمی را ساخته و پرداختهاند… قانون را باید سازی از اوایل اسلام دانست. ترکها، زمانی چند این ساز را فراموش کرده بودند، اما از زمان محمود دوم (1899-1808)، عمر افندی، آن را از شام به ترکیه آورد و به سرعت میان مردم رواج یافت. فارابی این ساز را هزار سال پیش، به صورت 45 سیمی اختراع و در کتاب خود «الموسیقی الکبیر» بیان کردهاست. صفی الدین آن را «نزهه» نامیدهاست. امروزه در سراسر آفریقا و آسیا، ساز قانون از زده? سازهای سنتی و هنری اعراب به شمار میرود. ساختمان ساز سیمهای ساز، به تعداد 72=3×24، به فواصل دیاتونیک کوک میشوند، برای تامین تغییرهای کوچک کافی است جهت «کلید»های کوچکی را که برای هر صدا پس از گوشی کوک تعبیه شده، تغییر دهیم. قانون به مثابه? همراهی کننده? آواز کمتر به کار میرود، ولی در شرکت با ارکستر، به همان خوبی عود صدا دهندگی دارد. قانون سازان مصری را میتوان از صدها سال پیش، یکی از بهترین سازندگان آن معرفی کرد. از لحاظ دسته بندی سازها قانون جزء سازهای زهی مترابی از آلات (ذرات الاوتار مطلق است و تعداد سیمهای آن در مجموع، از 63 تا 84 متغیر، م و قانون معمول در ترکیه دارای 72 سیم است. سیمها از روده? گوسفند یا نوعی نایلون ساخته شده، که به دور گوشیهایی که وضع ستونی دارند، پیچیده میشوند.م وسیله? نواختن، مضرابی است که توسط انگشتانه به انگشت سبابه میکنند. هر سه سیم قانون هم صدا کوک شده و یک صوت از آنها بر میآید، از این رو از قانون 72 سیمی، تنها میتوان 24 صوت به دست آورد. قانون مصری 78 سیمی و 26 صوتی است. سطح فوقانی قانون متشکل از پوششی چوبی، به شکل ذوزنقهاست که سمنت راست نوازنده، قسمتی کم و بیش باریک آزاد است که به پنج خانه? چهار گوش (طی ارتفاع ساز) تقسیم شده، روی آن پوست میکشند. ضلع سمت راست (به طول تقریبی 40 سانتیمتر) قائم به هر دو مبلغ موازی پیش گفتهاست و ضلع سمت چپ اضلاع موازی را به طور مورب قطع میکند. گاه چهار تکه? جداگانه یا یک تکه، روی پوست خرک نصب میشود که به پنج پایه در زیر پوست تکیه میکند. در طرف چپ نوازنده 26 گوشی سه تایی به طور عمودی، و 156 کلید تغییر دهنده? کوچک مسی، یا از فلزی دیگر، قرار دارند به این ترتیب، بر روی هر سه سیم هم صدا، 16 کلید، در محلی که سیمها به گوشیها میرسند، مورد استفاده قرار میگیرد. با این کلیدها صدای ساز در هر سه سیم جداگانه، اندکی به دلخواه زیر و بم میشود، اما تنظیم کوک به وسیله? گوشیها صورت میگیرد. هر گاه نوازنده بخواهد در مقامی دیگر بنوازد، با دست چپ کلیدها را بالا یا پایین میبرد و در همین حال با دست راست روی سیمها مینوازد. تکنواز (سولیست) قانون، هر گاه با ارکستر همراهی میشود، در ردیف اول نوازندگان مینیشند و اگر در نقش همراهی با تکسرا اجرا کند، روبروی او قرار میگیرد که در این حالت نقش رهبر تکسرا را ایفا میکند. برای نواختن ساز، آن را باید روی زانوها، یا روی میز قرار داد. نوازنده? قانون در حالیکه روی صندلی نشستهاست، ساز را در هنگام نوازندگی روی زانوی خود میگذارد (تا 50 سال پیش، ساز خیلی پایینتر از بدن نوازنده قرار میگرفت). نوازنده دو دست خود را به فاصله? یک اکتاوروی ساز میگذارد و دست چپ اندکی دیرتر از دست راست به سیم زخمه میزند، در این حالت صوتی دو صدایی، و همنام به فاصله? اکتاو از ساز شنیده میشود. برای نواختن قانون، آن را روی میزی که تا اندازهای به طرف نوازنه شیب داشته و با وضع نشستن متناسب باشد قرار داده، نوازنده مقابل آن مینشیند به طوری که قاعده? بلند جعبه (که سیمهای ضخیم دارد) در پایین و نزدیک به نوازنده قرار گیرد. میز از صندلی نوازنده کمی بلندتر (و بهتر است زیر آن خالی) باشد، به طوری که در حالت نوازندگی اعضاء بدن به شکل زیر قرار گیرد: برای نواختن ساز قانون معمولاً دو طریقه به کاربرده میشود: 1- دستها در دو طرف: هنگام اجرای ساز، دست راست به موازات پوست قانون (در قسمتی که پوست به چوب میچسبد) و دست چپ در سمت چپ ساز به موازات پرده گردانها و به طور مایل حرکت کند. به این ترتیب دستها در دو طرف ساز قرار میگیرند. عبارت است از دو حلقه? فلزی که از جنس نقره، ورشو، برنج و… که به طور پهن و مدور (به اندازه? بند دوم انگشت نشانه) ساخته شده باشد. مضرابهایی که داخل حلقه قرار میگیرد از شاخ گاو، گوزن، بز کوهی و… ساخته شدهاست. حلقهها را در انگشت نشانه (بند دوم) قرار داده و مضراب را به طرف داخل دست، میان حلقه و انگشت جای میدهیم. اندازه? مضراب ساخته شده باید از نوک انگشت نشانه کمی بلندتر باشد و از زیر بند دوم انگشت، پایینتر نیاید. طریقه مضراب زدن: ابتدا روی یکی از سیمها به وسیله? دست راست یا چپ ضربهای بزنید (موقع مضراب زدن انگشتهای نشانه باید از بند آخر خم شود) به طوری که وقتی مضراب سیم را لمس کرد صدایی که از آن برمیخیزد صاف و شفاف باشد و این در صورتی امکان پذیر است که هر سه سیم هم صدا در یک لحظه و هم زمان به صدا درآیند. برای انتقال نیرو به مضراب در یادگیری مراحل اولیه، و هنگام مضراب زدن با دست راست و چپ باید انگشتی که مضراب در آن جای دارد انگشت شست را لمس کند. این علم برای قوی شدن انگشت و مضراب موثر است، که باید آن را در تمرینهای اولیه اموخت. در تمرینهای مربوط به مراحل بالاتر که اجرای ساز رفته رفته سریعتر شده و حالتهای گوناگون به آن داده میشود، دیگر نیازی به تماس انگشت نشانه با شست نیست. در هنگام ضمراب زدن انگشت شست زیر انگشت نشانه قرار میگیرد. سایر انگشتان (سه انگشت دیگر) نه باید جمع و نه باز باشد (به حالت برداشتن مدادی که به طور افقی در جایی قرار دارد). ساز قانون در کشورهای مختلف (مانند مصر، ترکیه، ارمنستان و شوروی، ایران و…) به اندازهها و با وسعتهای متفاوت ساخته شدهاست و بدین جهت تعیین یک وسعت واحد برای ساز قانون مقدور نیست. قانونهای (مصری) 26 صدایی قانونهای (ترکیه) 24 و 25 صدایی قانونهای (ارمنی) 22 صدایی قانونهای (ایرانی) طبق پیشنهاد نگارنده 27 صدایی از نیم قرن پیش تا کنون، موسیقی دانان ایرانی به اجرای این ساز روی آوردهاند. با وجود این که زمینه کار اینان بر نغمههای موسیقی ایرانی مبتنی بودهاست، به دلیل تقلید ناآگاهانه از روش و سبک نوازندگی موسیقی عربی، این پندار اشتباه به وجود آمده که ساز قانون عربی است و آن را باید به شیوه عربی نواخت، حال آنکه این سبک در قانون نوازی، علاقهمند به موسیقی ایرانی را فرسنگها از شناخت اصول و ظرایف این ساز که کاملاً با موسیقی ایرانی منطبق است، دور میسازد. از آنجا که نوازندگی بر روی هر ساز و بیرون کشیدن «نغمه»های گوناگون از آن، گذشته از توانایی و مهارت نوازنده، بستگی به امکانات و موانعی دارد که در خود ساز و ساختمان آن نهاده شدهاست، اینک باید اندیشید در ساز قانون که قرنها خارج سرزمین ایران، در کشورهای عربی زبان، ترک زبان و ارمنی زبان، بیرون از مسیر موسیقی ایرانی به رشد و تکامل خود ادامه داده و «بیانی» غیر ایرانی یافتهاست. موسیقی دانان، یعنی آن گروه از نوازندگان پنجاه ساله اخیر، که به معرفی این ساز و اجرای آن دست یازیدهاند، به فکر این تبدیل نبوده و قانون را کماکان به همان شیوه عربی اجرا کردهاند و برخی از نوازندگان پیش گفته، حتی همان شیوه اجرایی را در تعلیم به شاگردان خویش به کار گرفتهاند، در نتیجه اصالت نخستین آن به مرور از میان رفته ولحنی غیر ایرانی از اجرای ساز قانون انتظار میرود. با پرده بندی پیشنهاد شده و امکاناتی که این ساز میتواند در اختیار نوازنده بگذارد، نه تنها میتوان هر قطعه موسیقی ایرانی را در همه ی مقامها و دستگاهها به اجرا در آورد، بلکه توان اجرای اغلب قطعات نوشته شده برای سازهای دیگر اعم از ایرانی یا غربی را نیز خواهیم داشت. خب اما شکل ساز قانون چجوریه حالتش مثل همون سنتور خودمونه اما صداش فرق داره جنس صدایی که داره بسیار دل نشین هستش اگه برید تو اپارات میتونید قانون نوازی رو هم گوش کنید که خیلی وقته این ساز تویه موسیقی هایه ایرانی جاش کم رنگه البته اونم به خاطر این که اهنگسازامون از شیوه غربی دارن تبعیت میکنند و بهتره که بگم موسیقی اصیل ایرانی رو هم فراموش کردن حالا من یه چیزی میگم شمام یه چیزی مشنفید هر کی صداشو گوش کرده واقعا به دلش نشسته از اون مهندسش بگیر تا پادشاهو گداو دیوانه صدا همه کس پسنده
اجزای تشکیل دهنده? ساز قانون
شیوه ی نواختن
طریقه نشستن
زخمه یا مضراب
وسعت ساز قانون در کشورهای مختلف
احیای قانون در موسیقی ردیفی
قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |